Onvruchtbaar
Als zwanger worden niet lukt
Zwanger worden, het lijkt zo simpel, je vrijt regelmatig en even later word je niet meer ongesteld. Helaas blijkt voor steeds meer stellen dat het zwanger worden niet zo simpel is. In dit artikel info over mogelijke oorzaken, kansen en behandelingen als zwanger worden niet lukt.
Onvruchtbaar
Als zwanger worden niet lukt
Zwanger worden, het lijkt zo simpel, je vrijt regelmatig en even later word je niet meer ongesteld. Helaas blijkt voor steeds meer stellen dat het zwanger worden niet zo simpel is. In dit artikel info over mogelijke oorzaken, kansen en behandelingen als zwanger worden niet lukt.
Zwanger worden lukt niet
Het lijkt zo simpel, je vrijt met elkaar en een aantal weken later word je niet ongesteld
Veel vrouwen worden zo zwanger: vaak ongemerkt en soms ongepland.
Hoe ingewikkeld het hele proces van een zwangerschap eigenlijk is, is bijna niet voor te stellen: bij beide partners moeten de geslachtsdelen en de hormonen hun werk goed doen en alles moet precies op het juiste moment gebeuren.
Om het juiste moment te bepalen kan een ovulatietest helpen.
Als er ook maar een kleinigheid mis is, word je niet zwanger of wordt de zwangerschap afgebroken.
Er kunnen hierbij veel factoren een rol spelen, zoals de leeftijd van de vrouw en de kwaliteit van het mannelijk zaad. De meeste vrouwen, ongeveer 85 %, zijn binnen een jaar zwanger.
De resterende 15 % van de paren is ongewild kinderloos en als deze situatie langer dan anderhalf jaar duurt, komen de termen verminderde vruchtbaarheid of onvruchtbaarheid in beeld.
In ongeveer 30 % van de gevallen ligt de oorzaak van de onvruchtbaarheid bij de vrouw, in 30 % aan de man en bij het resterende percentage ligt de oorzaak in gemeenschappelijke problemen. Als er helemaal geen oorzaak te vinden is, wordt dat onbegrepen onvruchtbaarheid genoemd.
Wanneer zoek je hulp als zwanger worden niet lukt?
Wanneer er na een jaar lang proberen (en op het juiste moment regelmatig vrijen) nog geen zwangerschap is, wordt meestal hulp gezocht.
Soms zal de huisarts alvast enkele testen doen (bijvoorbeeld zaadonderzoek van de man), maar daarna verwijst hij door naar een gynaecoloog of fertiliteitscentrum.
Er volgt dan een aantal standaardonderzoeken, kortweg OFO genoemd. Dit Oriënterend Fertiliteits Onderzoek komt er op neer dat eerst zal worden gekeken of de vrouw een eisprong heeft en of er bij de man voldoende actieve zaadcellen in zijn sperma aanwezig zijn.
Ook wordt gekeken of de baarmoedermond doorgankelijk is voor het sperma, of de baarmoederholte er goed uit ziet en of de eileiders open zijn, zodat het sperma bij de eicel kan komen.
Als er na het OFO en eventuele andere onderzoeken helemaal geen oorzaak wordt gevonden, dan wordt dat Onverklaarde Kinderloosheid of Unexplained Infertility genoemd.
Secundaire onvruchtbaarheid is een term die gebruikt wordt als paren al een kind hebben, maar het niet lukt om een tweede kind te verwekken. Dezelfde term wordt gebruikt als één van de partners al een kind van een andere partner heeft.
Wees in ieder geval heel goed voorbereid op de impact van de onderzoeken en vruchtbaarheidsbehandeling op jullie (seks)leven.
Soms kunnen kunnen seksuele problemen ontstaan of duidelijker naar voren komen door de verschillende onderzoeken die in het fertiliteitscentrum worden gedaan.
Daarnaast is het verstandig om samen heel goed te praten en na te denken over het al dan niet starten met een vruchtbaarheidsbehandeling.
Deze behandelingen hebben veel impact op jezelf en je partner. Kunnen en willen jullie dit wel? Is de kinderwens en jullie relatie zo sterk dat jullie alles wat bij een vruchtbaarheidsbehandeling komt kijken, zowel lichamelijk als geestelijk, aan kunnen en willen gaan?
Laat je goed voorlichten, zoek contact met lotgenoten. Stap niet zomaar het traject in, realiseer je dat een vruchtbaarheidsbehandeling regelmatig ten koste gaat van de relatie. Praat vooral veel met elkaar, hoe staan jullie beiden erin? Wees open en eerlijk wat je van elkaar verwacht en hoe ver jullie willen gaan in de behandelingen. Luister goed naar elkaar, willen jullie beiden hetzelfde en als één van de twee er anders over denkt is daar ruimte voor en hoe gaan jullie dat oplossen?
Een vruchtbaarheidsbehandeling doe je echt niet even tussendoor, het zet je hele leven op zijn kop.
Als zwanger worden niet vanzelf gaat, kun je met veel vragen zitten. Op de website van Freya, de patiëntenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek, kun je veel informatie vinden over dit onderwerp. Ook biedt Freya verschillende mogelijkheden om met lotgenoten in contact te komen. En kun je het antwoord op je vraag niet vinden op hun website, stuur dan een mailtje naar het Freya vragenpanel: vragen@freya.nl
Freya is een vereniging voor en door patiënten; Door lid te worden steun je Freya bij haar werk en ontvang je 5x per jaar het Freya Magazine en ander ledenvoordeel. Onze dank gaat uit naar Freya voor de toestemming om hun brochures op onze website te plaatsen.
Onvruchtbaarheid oorzaken
Onvruchtbaarheid betekent letterlijk dat je niet in staat bent een kind voort te brengen. In veel gevallen is er met behulp van medische technieken wel iets aan dit probleem te doen of komt er - onverwachts - toch nog een zwangerschap tot stand (soms pas jaren later).
Het zou dan ook beter zijn te spreken van verminderde vruchtbaarheid (ook wel subfertiliteit genoemd), zolang nog niet definitief vast staat of je werkelijk geen kinderen kunt krijgen.
De oorzaak van vruchtbaarheidsproblemen kan zowel bij de vrouw als bij de man liggen.
Ook is het mogelijk dat er bij beide partners iets aan de hand is of dat de combinatie van die ene vrouw en die ene man niet tot de gewenste zwangerschap leidt
Vruchtbaarheidsproblemen bij de vrouw
Er zijn verschillende redenen voor onvruchtbaarheid bij de vrouw;
- Afgesloten eileiders, waardoor de eicel en de zaadcel elkaar niet kunnen bereiken.
- Verklevingen aan eileiders en/of eierstokken.
- Een hormoonstoornis, waardoor er bijvoorbeeld geen eisprong optreedt, kan een andere oorzaak zijn. Een veel voorkomend voorbeeld hiervan is het PCO syndroom (PolyCysteusOvarium).
- Endometriose, een aandoening waarbij zich baarmoederslijmvlies op plekken buiten de baarmoeder bevindt, is een vierde oorzaak.
- Bij vrouwen van wie de moeder tijdens de zwangerschap het kunstmatige hormoon DES (Di-Ethyl-Stilbestrol, een chemische stof die dezelfde werking heeft als oestrogeen) heeft gebruikt, kunnen eveneens vruchtbaarheidsproblemen voorkomen.
- Afwijkend cervixslijm (het slijm dat in de baarmoederhals voorkomt), dat wil zeggen niet goed van samenstelling of te weinig slijm, is eveneens één van de mogelijke oorzaken.
- Overgang op jonge leeftijd, door nog onbekende oorzaak of als gevolg van behandelingen van (kinder)kanker. Een bepaalde groep cytostatica (de alkylerende stoffen) tast bij meisjes zeer waarschijnlijk de eicelkwaliteit aan en verspoedigen mogelijk de overgang. In de regel geldt dat hoe jonger een kind kankertherapie ondergaat, hoe ernstiger de late effecten - op jonge leeftijd zijn de organen nog in ontwikkeling en extra kwetsbaar. Alleen de voortplantingsorganen vormen een uitzondering: die zijn beter af met een zo vroeg mogelijke chemotherapie of bestraling.
- Schildklierafwijkingen hebben eveneens invloed op de vruchtbaarheid.
- En tot slot noemen we de mogelijkheid dat er zich anti-stoffen rondom de eicel bevinden, waardoor de zaadcellen niet in de eicel kunnen doordringen.
Er zijn nog meer oorzaken te noemen, maar de bovengenoemde komen het meest voor.
Vruchtbaarheidsproblemen bij de man
Redenen bij de man waardoor een bevruchting niet lukt:
- Kwaliteit zaadcellen: Het kan zijn dat er geen levende zaadcellen in het sperma van de man zitten, of te weinig, of dat de cellen slecht beweeglijk zijn waardoor ze nooit een eicel kunnen binnendringen.
- Een afwijkende vorm van de spermacellen kan eveneens leiden tot vruchtbaarheidsproblemen.
- Ook kunnen er bij mannen anti-stoffen aanwezig zijn, waardoor de vruchtbaarheid vermindert.
- Soms worden vruchtbaarheidsproblemen bij de man veroorzaakt door een hormoonstoornis.
- Een afgesloten zaadleider
- Niet-ingedaalde zaadballen.
- Als een andere mogelijke oorzaak wordt wel eens een varicocèle (een spataderkluwen in de balzak) aangewezen; de soms voorgestelde operatie aan deze varicocèle is echter omstreden, want het is niet onomstotelijk bewezen dat deze ingreep een positief effect heeft op de zaadkwaliteit.
- Als de man als kind een virusziekte, zoals de bof, heeft gehad, kan dit ook leiden tot verminderde vruchtbaarheid.
- Chemotherapie en bestraling bij de behandeling van (kinder)kanker kunnen hetzelfde negatieve effect op de vruchtbaarheid van de man hebben. Door een bepaalde groep cytostatica (de alkylerende stoffen) kan bij jongens het sperma beschadigd raken.
- Ook het werken met bepaalde chemische stoffen of het werken in een te warme omgeving, waardoor de temperatuur in de balzak te hoog wordt, zouden dit probleem tot gevolg kunnen hebben. Over dit laatste bestaat echter nog geen zekerheid.
Meestal ontstaat een slechte zaadkwaliteit door een vooralsnog niet te behandelen en onverklaarbare afwijking in de zaadproductie.
Voor meer informatie, kijk op Freya.nl
Vruchtbaarheidsbehandelingen
Er zijn nogal wat verschillende behandelingen mogelijk bij vruchtbaarheidsproblemen.
Hormoonbehandeling
Als er bij de vrouw een hormoonafwijking geconstateerd is, kan zij behandeld worden met hormonen om de cyclus te reguleren en een eisprong op te wekken. Deze behandeling wordt ovulatie-inductie genoemd.
Mannen worden zelden met hormonen behandeld. Van hormoonbehandeling bij mannen staat niet vast of de behandeling resultaat heeft.
De endocrinoloog is de specialist op het gebied van hormonen. Hormonen kunnen worden toegediend in tabletvorm, injecties of via een hormoonpompje
KI, IUI en FSP
KI is Kunstmatige Inseminatie met sperma van de eigen partner. IUI is de afkorting van Intra Uteriene (in de baarmoeder) Inseminatie, meestal met sperma van de eigen partner. FSP is de afkorting van Fallopian Sperm Perfusion en is een afgeleide van IUI. Dit zijn vaak de eerste behandelingen die een gynaecoloog voorstelt als er geen directe oorzaken te vinden zijn voor het uitblijven van een zwangerschap. Bij verminderde vruchtbaarheid van de man en ook bij 'vijandig' cervixslijm (het slijm aan de binnenzijde van de baarmoederhals) kan IUI uitkomst bieden.
Bij KI wordt het sperma hoog in de schede ingespoten en bij IUI in de baarmoeder, na voorbewerking - ook wel opwerking genoemd - in het laboratorium. Bij FSP wordt een relatief groot volume 'opgewerkt' zaad hoog in de baarmoederholte gebracht waardoor meer zaadcellen het einde van de eileiders bereiken. Deze methode lijkt met name bij onbegrepen onvruchtbaarheid (er ontstaat, zonder dat daarvoor een aanwijsbare oorzaak is, geen zwangerschap) betere resultaten te hebben. FSP bevindt zich nog in de onderzoeksfase en wordt slechts in enkele ziekenhuizen toegepast.
Alle behandelingen kunnen samengaan met hormoonstimulatie bij de vrouw, ter ondersteuning van de cyclus. Het nadeel hiervan is dat er meerdere eitjes tegelijk kunnen rijpen met een grotere kans op een meerling.
Het is belangrijk dat hormoonstimulatie goed gecontroleerd wordt om zo het ontstaan van zeer veel eiblaasjes te voorkomen. Er kan daardoor een overstimulatie ontstaan, die niet alleen leidt tot de kans op een (grote) meerlingzwangerschap, maar ook tot extra medische zorg en dus moet worden vermeden.
IVF
IVF staat voor In Vitro Fertilisatie ofwel reageerbuisbevruchting.
Medische indicaties voor IVF zijn onder meer afgesloten eileiders, ernstige mate van endometriose, verminderde vruchtbaarheid van de man en onbegrepen onvruchtbaarheid.
De IVF-behandeling gaat als volgt. Met behulp van hormoonstimulatie worden bij de vrouw meerdere eitjes tegelijkertijd tot rijping gebracht. Deze worden met een holle naald, onder echoscopische controle, uit de follikels (eiblaasjes waarin zich de eicellen bevinden) gezogen: de zogenaamde follikelpunctie. Vervolgens worden ze in het laboratorium samengebracht met sperma en wordt er afgewacht of bevruchting plaatsvindt. Als dat inderdaad gebeurt, worden een paar dagen na de follikelpunctie maximaal 2 pré-embryo's (dit is een voorstadium van een embryo) met een slangetje in de baarmoeder teruggeplaatst (embryotransfer). Daarna moet worden afgewacht of innesteling van één of beide embryo's optreedt. De kans op een doorgaande zwangerschap is gemiddeld 16% - 20% per embryotransfer.
Tot op heden zijn er, behalve een grotere kans op een meerling, vroeggeboorte en een iets lager geboortegewicht, geen negatieve gevolgen voor het door IVF ontstane kind bekend. Een complicatie voor de vrouw is het OvariumHyperStimulatieSyndroom (OHSS, ook wel overstimulatie genoemd) Er rijpen dan te veel eicellen tegelijk en kan dit negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid. Een goede controle van de eicelrijping is daarom van groot belang. Tot nu toe is na IVF geen verhoogde kans op borst-, baarmoeder- of eierstokkanker gevonden, maar de gevolgen op lange termijn zijn (nog) niet volledig bekend.
Eileideroperatie
Wanneer de eileiders van de vrouw beschadigd zijn, is er soms de mogelijkheid ze te herstellen met behulp van micro-chirurgie. Het slagen van deze ingreep hangt grotendeels af van de ernst van de beschadigingen. Het gaat hierbij om een grote buikoperatie waarbij rekening gehouden moet worden met het feit dat het herstel van de vrouw enige weken kan gaan duren. Bovendien is er een reële kans dat, als niet binnen een jaar na de operatie een zwangerschap ontstaat, de inwendige toestand weer dezelfde wordt als voor de operatie. Het voordeel van een operatie is dat er kans op zwangerschap bestaat zonder verdere medische behandeling.
ICSI
ICSI staat voor Intra Cytoplasmatische Sperma Injectie. Het is een IVF-behandeling waarbij de samensmelting van eicel en zaadcel niet aan het lot wordt overgelaten, maar waarbij één enkele zaadcel wordt geselecteerd en rechtstreeks in een eicel wordt geïnjecteerd. De patiënt merkt niets van deze 'speciale' toevoeging aan de IVF-behandeling, omdat dit allemaal gebeurt in het laboratorium.
ICSI is bij uitstek geschikt voor paren waarbij zeer slechte zaadkwaliteit de oorzaak is voor het uitblijven van een zwangerschap. Paren waarbij tijdens een reguliere IVF-behandeling geen bevruchting is opgetreden komen ook voor ICSI in aanmerking.
De gevolgen op lange termijn van ICSI zijn nog onduidelijk, maar tot op heden lijken er in het algemeen geen negatieve gevolgen te zijn voor de aldus ontstane kinderen. Wel is er, net als bij IVF, een grotere kans op een meerling en vroeggeboorte. In het geval dat de oorzaak van de vruchtbaarheidsproblemen een chromosoomafwijking bij de man is, bestaat wel de kans dat een zoon eveneens vruchtbaarheidsproblemen zal hebben.
IVM
In vitro maturatie (IVM) is een nieuwe vorm van kunstmatige voortplantingstechniek.
Bij deze methode worden onrijpe eicellen uit de eierstokken gehaald middels een punctie. Deze eicellen worden in ongeveer 30 uur in het laboratorium tot rijping gebracht voordat zij worden bevrucht door middel van IVF of ICSI.
Het voordeel van deze techniek is dat de vrouw hierbij geen hormonale stimulatie van de eierstokken hoeft te ondergaan. Hierdoor is de behandeling voor de vrouw minder belastend en het risico van ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS, algemeen bekend als “overstimulatie”) is afwezig.
IVM is daarmee met name geschikt voor patiënten die een verhoogd risico op OHSS hebben, zoals patiënten met het polycysteus ovarium syndroom (PCOS).
MESA / PESA / TESE
MESA is Micro Epididymale Sperma Aspiratie, bij deze behandeling wordt langs microchirurgische weg het zaad opgezogen uit een bijbal. PESA is een (simpeler) variant hierop, waarbij het sperma niet via microchirurgische weg wordt verkregen uit de bijbal, maar via een punctie. TESE is TEsticulaire Sperma Extractie. Hierbij wordt het sperma uit de zaadbal gehaald. Deze behandelingen worden in combinatie met een ICSI-behandeling uitgevoerd. PESA wordt onder plaatselijke verdoving uitgevoerd, maar zowel MESA als TESE is een operatie waarbij de man meestal onder volledige narcose wordt gebracht. De vrouw zal op hetzelfde tijdstip een follikelpunctie moeten ondergaan. Deze methodes zijn geschikt in gevallen waarbij een man wel zaad aanmaakt, maar dit door het ontbreken of een afsluiting van de zaadleiders (ook door een eerdere sterilisatie) niet naar buiten kan komen.
Deze behandelingen worden uitgevoerd door een uroloog of een androloog, in samenwerking met een gynaecoloog.
Toepassing van MESA, PESA en TESE is slechts in enkele klinieken mogelijk. De reden hiervan is dat men de zo ontstane kinderen in een onderzoek wil volgen om na te gaan of er geen nadelige gevolgen zijn voor hun gezondheid.
KID
Kunstmatige Inseminatie met Donorzaad behoort tot de mogelijkheden als de man zeer sterk verminderd of helemaal niet vruchtbaar is. Ook als de man erfelijk belast is met een ziekte, kan men kiezen voor deze mogelijkheid. Het kind dat daaruit voortkomt, is genetisch gezien geen eigen kind van de man.
Mocht er middels KID geen zwangerschap ontstaan dan is IUI met donorzaad of in een later stadium IVF-D een optie. Bij IVF-D zal de vrouw een IVF-behandeling ondergaan waarbij gebruik wordt gemaakt van donorzaad.
Twee andere groepen die van KID gebruik maken zijn alleenstaande en lesbische vrouwen.
Door een tekort aan donoren bestaan er voor deze behandeling wachtlijsten.
Eiceldonatie
Als de vrouw geen eicellen (meer) heeft, kan ze - met de hulp van een donor die een IVF-behandeling ondergaat - toch zelf een kind krijgen. Gelijktijdig met de IVF-behandeling van de donor, krijgt de vrouw een hormoonbehandeling om te zorgen dat haar baarmoederslijmvlies op het goede moment klaar is om een bevrucht eitje te ontvangen en te laten innestelen. Nadat de donor haar eitjes heeft afgestaan, worden ze bevrucht met het sperma van de partner (de 'wensvader') van de vrouw die graag zwanger wil worden. Vervolgens worden de ontstane embryo's in de baarmoeder van de 'wensmoeder' geplaatst. Ook ingeval van erfelijke belasting bij de vrouw behoort deze behandeling tot de mogelijkheden. In het algemeen dient het 'wenspaar'' zelf een eiceldonor mee te brengen omdat er nauwelijks vrouwen zijn die een ingrijpende IVF-behandeling willen ondergaan voor een vreemde.
Commerciële en anonieme donatie is in Nederland niet toegestaan. In sommige andere landen is anonieme donatie wel mogelijk. De donoren zijn dan vaak jonge vrouwen (studentes) die een onkostenvergoeding ontvangen.
Draagmoederschap
Indien een vrouw niet in staat is een zwangerschap uit te dragen, kan draagmoederschap een optie zijn. Er zijn twee soorten draagmoederschap: hoogtechnologisch en laagtechnologisch.
Bij hoogtechnologisch draagmoederschap wordt bij de wensmoeder IVF toegepast, waarna het embryo in de baarmoeder van de draagmoeder wordt geplaatst. De wensouders krijgen dus een genetisch eigen kind. In Nederland zijn er momenteel nauwelijks/geen mogelijkheden voor hoogtechnologisch draagmoederschap.
Bij laagtechnologisch draagmoederschap wordt het zaad van de wensvader geïnsemineerd bij de draagmoeder. Deze handeling is eventueel zelf uit te voeren, de zgn. zelfinseminatie.
Aan draagmoederschap zitten veel haken en ogen. Een goede oriëntatie is daarom belangrijk!
Persoonlijk verhaal: 'Mijn tante was de draagmoeder van mijn kind.'
Toekomstige technieken
Er wordt veel onderzoek gedaan naar het verbeteren van vruchtbaarheidstechnieken.
IVF in een natuurlijke cyclus met milde ondersteuning door hormonen is eveneens onderwerp van studie. De voordelen die hierbij genoemd worden, zijn: minder belastende behandeling door minder hormoontoediening, minder kans op overstimulatie en meerlingen.
Cryopreservatie (invriezen) van onbevruchte eicellen wordt eveneens onderzocht. Het voordeel hiervan is vermindering van het aantal restembryo`s bij IVF en ICSI. Ook kunnen vrouwen die vanwege een oncologische behandeling (bestraling, chemotherapie) hun vruchtbaarheid dreigen te verliezen hier in de toekomst gebruik van maken. Ditzelfde geldt voor het wegnemen en invriezen van ovariumweefsel (eierstokweefsel), waarbij later in het laboratorium de eicellen tot rijping kunnen worden gebracht.
Nog niet alle genoemde technieken worden in de praktijk toegepast
IVF en ICSI worden niet in ieder ziekenhuis toegepast. Er zijn in Nederland dertien vergunninghoudende IVF-klinieken en alleen deze hebben het recht over een IVF-laboratorium te beschikken. Deze dertien klinieken hebben samenwerkingsverbanden met een groot aantal 'transportklinieken'. De transportklinieken kunnen een IVF-behandeling uitvoeren, met uitzondering van de laboratoriumfase en de terugplaatsing; hiervoor moet men dan naar de IVF-kliniek. Alle IVF-klinieken voeren ook ICSI-behandelingen uit.
Ook KID en eiceldonatie worden niet overal gedaan. Voor PESA/MESA zijn slechts enkele klinieken aangewezen.
Behandeling van onvruchtbaarheid heeft heel veel impact op jullie leven.
Voor meer informatie ga je naar de site van Freya
Vruchtbaarheidsbehandeling vraagt veel van jullie
Een vruchtbaarheidsbehandeling is niet iets wat je even tussendoor doet
In onze maatschappij zijn we gewend alles te regelen zoals het ons het beste uitkomt. Zo stellen we bijvoorbeeld eerst een tijdlang de kinderwens uit, totdat we 'er aan toe zijn'. Tot die tijd worden anticonceptiemiddelen gebruikt om zwangerschap te voorkomen. Doordat dit zo gewoon is, lijkt het of we zelf kunnen bepalen wanneer we een kind krijgen.
Als je stopt met anticonceptie dan verwacht je binnen enkele maanden zwanger te zijn.
Helaas pakt het soms anders uit en dat is op zich al een teleurstelling. Je merkt dan dat je niet zelf de regie hebt over je lichaam. Elke maand is er weer de hoop dat het nu toch zal lukken en je begint de ovulatiedatum in de gaten te houden, want dat is het moment dat je vruchtbaar bent. En elke maand opnieuw moet je de teleurstelling zien te verwerken omdat het wéér niet is gelukt.
Tijdens de onderzoeks- en behandelingsfase wisselen hoop en wanhoop elkaar af. Een stel is vaak heel intensief bezig met hun kinderwens en meestal is er veel behoefte erover te praten.
Vruchtbaarheidsbehandelingen hebben ruime aandacht van de media. Het resultaat hiervan is dat de meeste mensen wel iets gehoord hebben over de mogelijkheden en dan ook meestal wel een mening hebben over 'hoever je mag gaan' en over risico's en slagingskansen.
Vooral over IVF (reageerbuisbevruchting) is er veel publiciteit. Maar ongewilde kinderloosheid is veel meer dan een (IVF) behandeling. Het is vaak een lange en moeizame weg van onderzoeken en behandelingen, hoop en teleurstelling.
Één op de zes paren wordt geconfronteerd met vruchtbaarheidsproblemen en van de mensen die uiteindelijk in aanmerking komen voor een IVF-behandeling blijft na drie pogingen ongeveer de helft zonder resultaat.
Van alle mensen met vruchtbaarheidsproblemen blijft uiteindelijk ongeveer 10% kinderloos. Een kind neem je niet, maak je niet even met IVF, maar krijg je misschien!
Tijdens de periode van vruchtbaarheidsbehandeling lijkt je hele wereld alleen te draaien om zwanger worden, vrijen omdat het tijd is en niet omdat je zin hebt..
Twijfels of dit wel is wat jullie willen. Soms denkt één partner anders over hoever ze willen gaan dan de ander.
Verdriet als je weer ongesteld wordt. De ongemakken tijdens de hormoonbehandeling, pijnlijke onderzoeken en behandelingen, ga er allemaal maar aan staan.
Praat veel met elkaar!!!
Iedereen maakt zijn eigen keuzes in het leven. In het geval van vruchtbaarheidsproblemen kunnen die keuzes ingrijpend zijn en soms ook moeilijk te begrijpen voor de omgeving.
Als een paar er voor kiest geen behandeling te willen ondergaan of te stoppen met behandelen, kunnen zij vaak rekenen op de opmerking 'eigen schuld dat je geen kinderen krijgt, dan had je je maar moeten laten behandelen'.
De redenen om niet te behandelen of te stoppen kunnen van uiteenlopende aard zijn; ethische bezwaren, de psychische druk van de behandeling niet meer aankunnen en een te geringe kans van slagen, zijn slechts enkele voorbeelden. Ieder paar moet haar eigen grenzen stellen en wil graag dat haar keuze wordt gerespecteerd. Tenslotte geeft een behandeling ook nooit 100% kans op resultaat, dus kun je er ook voor kiezen je niet aan die 'strohalm' vast te willen houden.
Ook adoptie is niet voor iedereen een logische stap. Dit betekent niet dat je er dan voor kiest om kinderloos te blijven! Het verdriet blijft even groot.
In het algemeen leeft het ongewild kinderloze paar bij perioden in ups en downs. Soms gaat het goed, soms minder. Soms willen ze erover praten, soms niet. Soms hebben ze goede hoop, soms wanhopen ze. Als vriend, kennis of familielid kun je helpen door te vragen hoe het ermee gaat en ze de mogelijkheid geven het probleem te bespreken, maar respecteer het als ze er op dat moment niet over willen praten. Dramatiseer de situatie niet, maar vermijd het onderwerp ook niet.
Voor de meeste mensen geldt dat het op zich al een fijn gevoel geeft als iemand belangstellend naar hun wel en wee informeert en het onderwerp niet uit de weg gaat, ook al willen ze er op dat moment liever niet over praten, bijvoorbeeld omdat dat te veel emoties losmaakt.
'Wat het meeste pijn doet is als mensen niets doen en niets zeggen.'
bron: Freya.nl
Dit bericht delen of bewaren?
Deel dit bericht via Facebook, Twitter, e-mail of WhatsApp. Later lezen of zelf bewaren? Mail het dan naar jezelf.
Wil je zwanger worden of ben je zwanger?
Met deze cursussen werk je aan een gezonde leefstijl.
Alcohol, bij man en vrouw, vermindert de kansen om zwanger te worden
Wat is de beste dag (dagen) om te vrijen als je zwanger wilt worden?
Zowel over- als ondergewicht kunnen je vruchtbaarheid negatief beïnvloeden
